Geert Wilders trok deze week de stekker uit het kabinet. Zijn 10 punten-plan waarin een asielstop werd geëist moest nu worden ondertekend anders was het over en uit. Hij had al te veel water bij de wijn gedaan. Zelfs had hij geaccepteerd om als leider van de grootste partij geen premier te worden.
VVD en NSC die al met veel tegenzin met de PVV een kabinet vormden – de BBB was een gunstige uitzondering – gingen niet akkoord en zo kwam er na anderhalf jaar een einde aan het kabinet Schoof. Ronald Plasterk: ‘Als Wilders premier was geweest, was het kabinet nooit gevallen.’
Wilders, een sympathisant van gehate rechtse figuren als Viktor Orbán, Donald Trump en Benjamin Netanyahu. Iemand die al jaren dag en nacht moet worden beveiligd omdat hij de islam een totalitaire, gevaarlijke en gewelddadige ideologie vindt, verkleed als een religie. Daarom wil hij een asielstop. Grenzen dicht.
Nee, hij is bepaald niet het ideale visitekaartje voor links Nederland. Of zoals Frits Bolkestein destijds over Pim Fortuyn zei: “Met zo iemand slaat Nederland een Play figuur in het buitenland.”
En vooral: Wilders is een grote vriend van Israël. En de liefde voor Israël steekt hij niet onder stoelen of banken. Een jaar geleden zei hij nog in de Tweede Kamer: “Ik steun Israël tot de laatste snik.” En dat is voor menigeen een doorn in het oog. Want de liefde voor Israël en voor de Joodse gemeenschap in ons land verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het is angstaanjagend hoe er over Israël als de grote agressor, de as van het kwaad, wordt gesproken. Het Gaza-gejank is niet van de lucht. De Joden in Nederland voelen zich aangeschoten wild. Wie neemt het nog voor hen op? Woorden genoeg, maar daden blijven uit.
De oppositie juicht. Frans Timmermans ziet zijn ster al schitteren als de nieuwe minister-president. Hij wil nog voor de verkiezingen de fusie van ‘zijn’ nieuwe PvdA/GL realiseren. Radicaal-links wil het congres van deze partijen echter in het teken van anti-Israëlbeleid zetten. Ze zullen Timmermans aan hun kant vinden. Femke Halsema die de regering opriep om Israël aan te pakken heeft ook al ambitie getoond. Wellicht de eerste vrouwelijke premier?
Denk even na. Als Timmermans of Halsema de kar gaan trekken is Nederland, en in het bijzonder de Joodse gemeenschap, verloren.
De manier waarop Timmermans tekeerging tegen ds. Oscar Lohuis in het t.v.-programma Dit is Thijs door te stellen dat Israël ‘expres vrouwen en kinderen doodt’, spreekt boekdelen. Terwijl Israël juist van alles probeert om burgerslachtoffers te vermijden.
Woensdag 29 oktober wordt essentieel. Worden criminaliteit, anarchisme, Israël- en Jodenhaat keihard aangepakt of zakt Nederland verder weg als Israël-hatende en islam-omarmende natie?
Wordt het Wilders of Timmermans/Halsema.
Voor iedereen die Israël en de Joodse gemeenschap een warm hart toedraagt is er niet veel keus: PVV of SGP. Twee partijen die onomwonden achter Israël staan.
Amir Tsarfati van Behold Israël: ‘Haat jegens Israël, aangewakkerd door radicaal-islamitische kanalen, is vaak een wijdverspreide, destructieve trend, terwijl de liefde voor Israël wordt omarmd door een klein, trouw overblijfsel.’
Laten wij straks het verschil maken: Voor Israël.
Reactie plaatsen
Reacties